Ο Μποντιντάρμα θεωρείται ένας από τους ιδρυτές του κινέζικου Βουδισμού και κυρίως της Σχολής Τσαν ή Ζεν. Γεννήθηκε στην Ινδία αλλά έζησε και δίδαξε στην Κίνα προς το τέλος του 5ου αιώνα μ.Χ. Λέγεται ότι πέρασε εννιά χρόνια βυθισμένος σε βαθύ διαλογισμό μπροστά στον τοίχο μιας σπηλιάς, κοντά στο περίφημο μοναστήρι του Σαολίν. Το όνομά του συνδέθηκε όχι μόνο με το Ζεν αλλά και με το κουνγκ φου, ακόμα και με το τσάι. Η διδασκαλία του ήταν μοναδική και χρησιμοποίησε το ξίφος της σοφίας για να ελευθερώσει τους μαθητές του από όλα τα δεσμά.
Σαν γιος βασιλιά, ο Μποντιντάρμα είναι βέβαιο ότι είχε λάβει κάποια εκπαίδευση στις πολεμικές τέχνες και αυτός είναι ο λόγος που αργότερα θεωρήθηκε ιδρυτής της τέχνης του Κουνγκ Φου, μιας μορφής αυτοάμυνας που διαδόθηκε πλατιά στην Κίνα, αλλά και σε άλλες χώρες.
Ο δάσκαλός του Πραγκνιατάρα λέγεται επίσης ότι προέτρεψε τον Μποντιντάρμα να πάει στην Κίνα. Επειδή ο δρόμος δια ξηρός είχε εκείνη την εποχή αποκλεισθεί από τους στρατιώτες των Χαν, ο Μποντιντάρμα έφυγε με πλοίο από το λιμάνι του Μαχαμπαλλιπούραμ, περιέπλευσε τις ακτές της Ινδίας και της Μαλαισίας και ύστερα από τρία χρόνια περίπου έφθασε στις ακτές της Νότιας Κίνας το 475 μ.Χ.
Έτσι, σύμφωνα με την παράδοση, πέρασε τον ποταμό Γιανγκτσέ πάνω σε ένα κούφιο καλάμι και έφθασε στο Βορρά. Αρχικά έμεινε στην πρωτεύουσα Πινγκτζένγκ. Όταν αργότερα, το 494 μ.Χ., ο αυτοκράτορας Σιάογουέν μετέφερε την πρωτεύουσα στο Λογιάνγκ, στη βόρεια όχθη του ποταμού Λο, οι περισσότεροι από τους μοναχούς μετακόμισαν επίσης. Σύμφωνα με το έργο του ΝτάοσουάνΒίοι Διάσημων Μοναχών ; που γράφηκε το 645 μ.Χ., ο Μποντιντάρμα χειροτόνησε έναν μοναχό ονόματι Σενγκφου, ο οποίος μετά τη μεταφορά της πρωτεύουσας μετανάστευσε στο Νότο.
Λίγα χρόνια αργότερα, το 496 μ.Χ., ο αυτοκράτορας διέταξε να κτιστεί ο ναός του Σαολίν, στο βουνό Σουνγκ της επαρχίας Χονάν. Ο ναός κτίστηκε για έναν άλλο δάσκαλο από την Ινδία, αλλά παρ' όλο που διάφοροι δάσκαλοι του Ζεν πέρασαν καί έφυγαν τα τελευταία 1500 χρόνια, ο Μποντιντάρμα είναι ο μόνος που συνδέθηκε περισσότερο με το ναό του Σαολίν. Εκεί στη δυτική κορυφή του βουνού Σουνγκ, λέγεται ότι ο Μποντιντάρμα πέρασε εννιά χρόνια βυθισμένος σε βαθύ διαλογισμό,κοιτάζοντας τον πέτρινο τοίχο μιας σπηλιάς, ένα χιλιόμετρο μακριά από το ναό. Μια άλλη παράδοση αναφέρει ότι για να κρατιέται ξύπνιος και να μην αποκοιμιέται όταν διαλογιζόταν, έκοψε τα βλέφαρά του και στο σημείο όπου έπεσαν, φύτρωσαν φυτά τσαγιού. Απότότε το τσάι έγινε το ποτό όχι μόνο των μοναχών, αλλά όλων των κατοίκων της Ανατολής.