Γνωστό κυρίως ως μια μορφή πολεμικής τέχνης, αναπτύχθηκε αρχικά ως μια μορφή πειθαρχίας, συμπληρωματικής της άσκησης του διαλογισμού. Εναρμονίζει το άτομο με την συμπαντική ενέργεια μέσω των στάσεων, των κινήσεων και των αναπνευστικών ασκήσεων. Επομένως αποτελεί μια άσκηση απόλυτα συμβατή με το διαλογισμό, με τον οποίο επιτυγχάνεται το ίδιο αποτέλεσμα μέσω διαφορετικής τεχνικής. Όταν οι δύο μέθοδοι συγχωνεύονται αυτόματα τα ψυχικά κανάλια ανοίγουν και η ροή της ενέργειας μέσα από αυτά ανανεώνουν το νου και το σώμα. Η κυκλοφορία του Τσι (ζωτική ενέργεια) την οποία η κίνηση των άκρων ενθαρρύνει, επιτυγχάνεται μόνο με μία μέθοδο αναπνοής και διανοητικής συγκέντρωσης. Η πρόοδος στην άσκηση έρχεται πολύ αργά και απαιτεί πίστη και υπομονή.
Ο εναλλακτικός αυτός τρόπος άσκησης (Τσι Κουνγκ και Τάι Τσι) που περιλαμβάνει δυναμικές ασκήσεις αλλά και χαλάρωση, όταν γίνεται με το κατάλληλο ζέσταμα προσφέρει στο ανθρώπινο σώμα ενδυνάμωση αλλά και πνευματική ηρεμία. Αυτή η μοναδική αντίθεση τελικά μας δίνει ευεξία και βοηθά στην αυτοπαρατήρηση και στην αυτογνωσία. Έτσι το σώμα ξεμπλοκάρεται και ανοίγει η καρδιά και η ψυχή.
